طراحی به دانش ایجاد یک طرح یا نمایه از هر تصویر ذهنی یا واقعی گفته می شود. مهمترین کلمه در این تعریف واژه “دانش” است. به این منظور که هنرجو نکات و اصول علمی طراحی را باید فرا گیرد و با آن آموزه ها به ایجاد طرح بپردازد. درهنرهای تجسمی، طراحی یا به‌ صورت یک اثر مستقل و یا به‌عنوان پیش ‌طرحی برای اثر اصلی انجام می‌شود که در این صورت طرح مقدماتی نیز خوانده می شود.

  طراحی حس کنجکاوی هنرمندان را ارضا می کند این کنجکاوی خواه علمی باشد خواه بصری.طراحی در اصل روند دیدن است نه به کار گیری اصول. منظور این جمله این نیست که اصولی وجود ندارد. بلکه این است که در روند طراحی کردن هر آن چه مشاهده می شود باید کشیده شود حتی اگر با اصول مطابقت نداشته باشد. بعضی زوایا مخصوصا در حالت های که طرح به پرسپکتیو می رود وجود دارد که هنگام طراحی به لحاظ منطقی جور در نمی آید. اما بهتر است که هشدارهای ذهنی را کنار گذاشته و با اعتماد به نفس هر آنچه در جلوی چشم ما وجود دارد ترسیم شود. اصول در طراحی از قبل وجود ندارد بلکه در حین کار با اتفاقاتی که در مسیر طراحی رخ می دهد به دست می آید.

طراحی به دو حوزهٔ کلی تقسیم می‌شود:

drawing شامل برداشت‌های شخصی یا تجربه‌های آزاد طراح از موضوعات گوناگون با بیان مستقل و به روش‌های متنوع می‌باشد.

Design شامل مراحل ترکیب عناصر بصری و فضا بر پایهٔ اصول طرح است و جنبهٔ کاربردی دارد، مانند رشته‌های طراحی صنعتی، طراحی معماری و طراحی لباس.

گفتگو با خود:

1- گفتگوی غیر سودمند – آن دست درست نیست. – من هیچ وقت پاها را نمی توانم درست طراحی کنم.

2- گفتگوی سودمند- آن شکل چه خصوصیاتی دارد. آن خط کناری چقدر برآمدگی و فرو رفتگی دارد.

گفتگوی سودمند وقتی نتیجه می دهد که بیشتر به مدل نگاه کنید. این گفتگو بین شما و مدل صورت می گیرد. زمزمه کردن کلماتی چون « زاویه دار» «تیز» «بلند» «گرد» «پیچیده» «زبر» می تواند به شما در هنگام طراحی کمک کند و ایجاد آن حرکت را برای شما آسان می سازد.

نگاه کردن به خاطر سپردن و کشیدن:

در این مرحله فکر کردن وجود ندارد. دست باید چیزی باشد که بدون سوال همانند لرزه نگار چیزی را ضبط کند، بدون اینکه معنی آن را بداند. هر قدر آگاهی شخصی نقاش یا طراح کمتر در کار دخالت کند، طراحی او شخصی تر و متفکرانه تر خواهد بود.

طراحی چشم بسته:

می توان عمل نگاه کن، به خاطر بسپار و بکش را فشرده و یکجا انجام داد این عمل را چشم بسته می نامیم. برای انجام چنین کاری دست شما هنگامی که چشمان شما به مدل دوخته است به طراحی ادامه می دهد. در این مرحله بدون نگاه به طراحی چشمان شما فقط مدل را نگاه می کند.

دوباره کشی:

بیشتر ما در مورد اشتباهات خود برخوردی منفی داریم. اما برای طراح وجود چنین حالتی سودمند نیست و او باید به دوباره کشی بپردازند. آزمون و خطا در طراحی امری اساسی است. وقتی که خطی اشتباه می شود می توانید آن را پاک کنید ولی معمولا بهتر است که آن ها را به حال خود باقی گذارید و در کنار آن ها خط درستری را بکشید. این کار دو مزیت دارد.

1)به جای صرف زمان قابل توجهی به پاک کردن به مشاهده مدل بپردازید.

2)طراحی با خط های دوباره زنده تر و پر انرژی تر می شود. در دوباره کشی ها می توانیم روند طراحی در ضمن کار، احساس فرم ها، جستجو برای خطوط محیطیِ صریح تر را مشاهده کنیم.

طرح خطی:

نقشی که فقط با خط رسم شود و سایه ‌روشن یا لکه‌های رنگی نداشته باشد طرح خطی نامیده می‌شود. مهم‌ترین موضوع در طرح‌های خطی، خطوط پیرامونی اشیا است.

طراحی با خطوط پیوسته:

شبیه طراحی حالت می باشد و لی با خطوط پیوسته انجام می شود. هدف، درستی نیست؛ بلکه فقط ضبط زوایا و منحنی مدل به صورت فی البداهه می باشد.این طراحی محیطی نیست بلکه مداد به داخل و خارج مدل سیر می کند.

آموزش ابزار طراحی

اردیبهشت ۱۲, ۱۳۹۴ احسان میرحسینی ابزارهای طراحی 0